 |
decay noun
ಅರ್ಥ : The process of gradually becoming inferior.
ಅರ್ಥ : A gradual decrease. As of stored charge or current.
ಸಮಾನಾರ್ಥಕ : decline
ಅರ್ಥ : An inferior state resulting from the process of decaying.
ಉದಾಹರಣೆ :
The corpse was in an advanced state of decay.
The house had fallen into a serious state of decay and disrepair.
ಅರ್ಥ : The spontaneous disintegration of a radioactive substance along with the emission of ionizing radiation.
ಸಮಾನಾರ್ಥಕ : disintegration, radioactive decay
decay verb
ಅರ್ಥ : Lose a stored charge, magnetic flux, or current.
ಉದಾಹರಣೆ :
The particles disintegrated during the nuclear fission process.
ಸಮಾನಾರ್ಥಕ : decompose, disintegrate
ಅರ್ಥ : Fall into decay or ruin.
ಉದಾಹರಣೆ :
The unoccupied house started to decay.
ಸಮಾನಾರ್ಥಕ : crumble, dilapidate
ಅರ್ಥ : Undergo decay or decomposition.
ಉದಾಹರಣೆ :
The body started to decay and needed to be cremated.
ಇತರ ಭಾಷೆಗಳಿಗೆ ಅನುವಾದ :
किसी वस्तु में ऐसा विकार होना जिससे उसके अंग गलने लगे और उसमें से दुर्गंध आने लगे।
फल, सब्जियाँ आदि जल्दी सड़ती हैं।सड़ना
কোনো বস্তুতে এমন বিকার হওয়া যার ফলে তার অঙ্গ গলতে থাকে আর তার থেকে দুর্গন্ধ আসতে থাকে
ফল, সবজি ইত্যাদি তাড়াতাড়ি পচে যায়পচে যাওয়া
பொருளின்த்தில் மாற்றம் அடைந்து அதிலிருந்து துர்நாற்றம் வீசுதல்.
பழங்கள் காய்கறிகள் சீக்கிரமாக அழுகிபோகிறதுஅழுக, அழுகிபோதல், கெட்டுபோதல்
ഒന്നിന്റെ ഭാഗം അലിയുന്നതോ അതില് നിന്നും ദുർഗന്ധം വമിക്കുന്നതോ ആയ അവസ്ഥയില് ഏതെങ്കിലും വസ്തു ആവുക
പഴം, കറികള് മുതലയാവ പെട്ടന്ന് ചീയുന്നു.അളിയുക, അഴുകുക, ഊതളിക്കുക, ഊതാളാടുക, ഊതാളിക്കുക, കെട്ടുപോകുക, ക്ഷയിക്കുക, ചീഞ്ഞളിയുക, ചീഞ്ഞുനാറുക, ചീയുക, ജീർണ്ണിക്കുക, ദ്രവിക്കുക, പഴകുക, പുഴുക്കുക, പൂതലിക്കുക
