 |
vocative noun
ಅರ್ಥ : The case (in some inflected languages) used when the referent of the noun is being addressed.
ಸಮಾನಾರ್ಥಕ : vocative case
ಇತರ ಭಾಷೆಗಳಿಗೆ ಅನುವಾದ :
व्याकरण में वह कारक जिससे शब्द का किसी को पुकारने या बुलाने के लिए प्रयोग सूचित होता है।
संबोधन की विभक्ति हे,अरे आदि है।हे राम! मैं मर गया में हे संबोधन है।
संबोधन, संबोधन कारक, सम्बोधन, सम्बोधन कारक
ବ୍ୟାକରଣରେ ଏକ କାରକ ଯେଉଁଥିରେ କାହାରିକୁ ଡାକିବାପାଇଁ ଶବ୍ଦର ପ୍ରୟୋଗ ହୋଇଥାଏ
ସଂବୋଧନର ବିଭକ୍ତି ହେ, ହୋ, ଆରେ ଇତ୍ୟାଦିହେ ପ୍ରଭୁ! ମୋତେ ରକ୍ଷା କର ରେ ହେ ସମ୍ବୋଧନସଂବୋଧନ କାରକ
ವ್ಯಾಕರಣದ ಕಾರಕಗಳಲ್ಲಿ ಶಬ್ದದಿಂದ ಯಾರೋ ಒಬ್ಬರನ್ನು ಕೂಗಲು ಅಥವಾ ಕರೆಯಲು ಬಳಸುವ ವಿಭಕ್ತಿ ರೂಪ
ಇಂದು ಸಂಭೋದನ ವಿಭಕ್ತಿಯನ್ನು ಕುರಿತು ಪಾಠ ಮಾಡಿದರುಸಂಭೋದನ ವಿಭಕ್ತಿ
ব্যাকারণে সেই কারক যার দ্বারা শব্দের ব্যবহার কাউকে ডাকার জন্য করা হয়
সম্বোধনের বিভক্তি হে, ওরে ইত্যাদি হে রাম!সম্বোধন
ஒருவரை அல்லது ஒன்றை அழைக்கும்போது பயன்படுத்தப்படும் உருபு
எட்டாம் வேற்றுமையில் ஆ, ஏய் முதலியவை இருக்கின்றனஎட்டாம்வேற்றுமை
ഒരാളെ വിളിക്കുന്നതിനായി ഉപ്യോഗിക്കുന്ന വ്യാകരണഥ്റ്റിലെ ഒരു കാരകം
സംബോധന കാരകത്തിന്റെ വിഭക്തി ചിഹ്നങ്ങള് ഹേ, എടോ എന്നിവയാകുന്നുഹേ രാമാ! ഞാന് മരിച്ചിരിക്കുന്നു എന്ന്തില് ഹേ സംബോധനകാരകമകുന്നുസംബോധനകാരകം
vocative adjective
ಅರ್ಥ : Relating to a case used in some languages.
ಉದಾಹರಣೆ :
Vocative verb endings.
