 |
tension noun
ಅರ್ಥ : (psychology) a state of mental or emotional strain or suspense.
ಉದಾಹರಣೆ :
He suffered from fatigue and emotional tension.
Stress is a vasoconstrictor.
ಇತರ ಭಾಷೆಗಳಿಗೆ ಅನುವಾದ :
ಭಯ ಅಥವಾ ಚಿಂತೆಯಿಂದ ತಲೆಯ ಭಾಗದ ನರಗಳಲ್ಲಿ ಕ್ಲೇಶ ಉಂಟಾಗುವ ಕ್ರಿಯೆ
ಮಾನಸಿಕ ಉದ್ವಿಗ್ನತೆಯ ಕಾರಣದಿಂದ ಅವನು ಕಾಯಿಲೆ ಬಿದ್ದನು.ಉದ್ವಿಗ್ನತೆ, ಉದ್ವೇಗ, ಒತ್ತಡ
பயம், கவலை பொன்றவற்றின் கரணமாக மூளை நரம்புகளிள் ஏற்ப்படும் பாதிப்பு
மனஇறுக்கத்தால் அவள் உடல் நிலை கெட்டுவிட்டது.மனஅயர்ச்சி, மனஇறுக்கம், மனக்கவலை
ഭയം, ഉത്കണ്ഠ മുതലായവ കാരണം തലച്ചോറിലെ നാഡികള് വലിയുന്നതു വഴി അസ്വസ്ഥത വര്ദ്ധിക്കുന്നത്.
മാനസിക പിരിമുറുക്കം കാരണം അവന് രോഗിയായി.പിരിമുറുക്കം
ಅರ್ಥ : The physical condition of being stretched or strained.
ಉದಾಹರಣೆ :
It places great tension on the leg muscles.
He could feel the tenseness of her body.
ಸಮಾನಾರ್ಥಕ : tautness, tenseness, tensity
ಇತರ ಭಾಷೆಗಳಿಗೆ ಅನುವಾದ :
ধাতুর সেই গুণ বিশেষ যার জন্য তাকে নমনীয় বস্তু হিসাবে ব্যবহার করা যায়
সোনা,রূপোর স্হিতিস্হাপকতা খুব বেশী হয়স্হিতিস্হাপকতা
ಅರ್ಥ : A balance between and interplay of opposing elements or tendencies (especially in art or literature).
ಉದಾಹರಣೆ :
There is a tension created between narrative time and movie time.
There is a tension between these approaches to understanding history.
ಅರ್ಥ : (physics) a stress that produces an elongation of an elastic physical body.
ಉದಾಹರಣೆ :
The direction of maximum tension moves asymptotically toward the direction of the shear.
ಅರ್ಥ : Feelings of hostility that are not manifest.
ಉದಾಹರಣೆ :
He could sense her latent hostility to him.
The diplomats' first concern was to reduce international tensions.
ಸಮಾನಾರ್ಥಕ : latent hostility
ಅರ್ಥ : The action of stretching something tight.
ಉದಾಹರಣೆ :
Tension holds the belt in the pulleys.
ಇತರ ಭಾಷೆಗಳಿಗೆ ಅನುವಾದ :
