 |
distinction noun
ಅರ್ಥ : A discrimination between things as different and distinct on the basis of their characteristics or attributes.
ಉದಾಹರಣೆ :
It is necessary to make a distinction between love and infatuation.
ಸಮಾನಾರ್ಥಕ : differentiation
ಅರ್ಥ : High status importance owing to marked superiority.
ಉದಾಹರಣೆ :
A scholar of great eminence.
ಸಮಾನಾರ್ಥಕ : eminence, note, preeminence
ಇತರ ಭಾಷೆಗಳಿಗೆ ಅನುವಾದ :
വില, മൂല്യം മഹത്വം എന്നിവയുടെ ഏറ്റവും ഉയര്ന്ന അവസ്ഥ
ഇന്ന് അവന് അവന്റെ ഉയര്ച്ചയുടെ ഔന്ന്യത്യത്തില് ആണ്ഔന്നത്യം
ಅರ್ಥ : A distinguishing difference between similar things or people.
ಉದಾಹರಣೆ :
He learned the distinction between gold and lead.
ಅರ್ಥ : An honor awarded to someone in recognition of achievement or superiority.
ಉದಾಹರಣೆ :
She graduated with the highest distinction.
